پیش از نوشتارم، امیدوارم متهم به تبلیغ یک وکیل دوره طاغوت نشوم که اگر چنین باشد باید معرف دهخدا را نیز محکوم کنیم چراکه دهخدا نیز وکیل پارلمان ملی در دوره طاغوت بود.

نام اسکندر فیروز را در کتاب مشاهیر و مفاخر میانه آورده ام اما در اینجا او را بیشتر معرفی می کنم. او نماینده یا وکیل مردم میانه در دوره بیستم مجلس ملی بود و در حدود سال 1340 در  35 سالگی به مجلس ملی ایران راه یافت.

نکاتی که برای خوانندگانم می تواند جالب و عجیب باشد این است که اسکندر فیروز متولد 1305 بوده و اکنون در 92 سالگی در قید حیات می باشند. او نه میانه ای بود و نه متولد میانه بلکه اصالتاً تبریزی و از نوادگان قاجار بوده و متولد شیراز می باشند و فقط بخاطر اینکه 55 سال پیش احتمال ورود ایشان به مجلس ملی از منطقه میانه محتملتر بوده است از جانب مردم میانه راهی مجلس شده اند. جالب آنکه ایشان در دوره 19 از طرف مردم همدان راهی مجلس شده بود. عکس کوچک زیر مربوط به سالهای حدود 1340 از اسکندر فیروز است و عکس بزرگ نیز متعلق به دو سال پیش می باشد:

اسکندر فیروز فرزند سرلشگر محمدحسین فیروز (متولد 1277 شمسی در تبریز و متوفای 1362 اروپا شاهزاده قاجار و وزیر جنگ و وزیر راه) است. او در سال 1305 وقتی پدرش استاندار فارس بود در شیراز متولد شد.

آنچه درباره فیروز منظور نظر بنده است، مشهوریت و معروفیت ایشان در مسائل غیرسیاسی است چرا که از او به عنوان پدر محیط زیست ایران نام برده می شود که خدمات چشمگیر ایشان به محیط زیست ایران هرگز از خاطره ها حذف نخواهد شد. تألیفات متعدد ایشان در این زمینه و سازمانهایی که ایشان برای حفظ محیط زیست بنیانگذاری کرده اند، در نیم قرن گذشته ستون اصلی محیط زیست ایران می باشد.

اسکندر فیروز از سال 1346 تا 1350 به عنوان رئیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید شد و در سال 1350 رئیس اجلاس سازمان ملل برای آماده‏سازی کنواسیون‏های کنفرانس جهانی استکهلم گردید. از سال 1350 تا 1357 دبیرکل مؤسسه گیاه‏شناسی ایران شد. او موسس باغ گیاه شناسی ملی ایران است. او مولف کتابهایی مانند “حیات وحش ایران” یا “تالابها و پرندگان مهاجر ایران” است.

اسکندر فیروز پس از اتمام تحصیلات در آمریکا (موفق به یافتن مدرک و مقطع تحصیلی شان نشدم) و بازگشت به ایران همواره با سازمان ها و کانون های مربوط به شکار و حفظ محیط زیست در ارتباط بود. او برای مدتی معاون وزارت منابع طبیعی و معاون وزارت کشاورزی بود و سپس درسال 1975 به معاونت نخست وزیر و رئیس سازمان محیط زیست منصوب شد.

جایزه اسکندر فیروز جایزه ای است که برای سازمانها و شخصیتهای علمی حافظ محیط زیست پیشنهاد شده است.

او تلاش کرد تا برای نخستین بار در ایران حفاظت و دفاع از محیط زیست را به شکلی موثر و پیشرفته ، نهادینه کند و نهادی را نیز با همین نام در کشورمان برپا کرد.